Vrijdag 28-07-2017

Batur, Tegallalang, Batu Bulan

Vanmorgen vroeg zijn we na het ontbijt om 7.00u vertrokken richting het noorden van het eiland waar de vulkanen zich bevinden. Na ongeveer 3 uur komen we aan bij de eerste stop in Batur waar we de op één na grootste tempel van Bali bezichtigen. In een sarrung (kledingstuk wat de benen bedekt) gaan we de tempel in waar we worden omgeven door bloemen, mooie bouwwerken en biddende locals. Ik had eigenlijk een inside tempel verwacht, maar alle tempels op Bali zijn in de open lucht. Bijzonder om te zien dat deze mensen elke dag opnieuw een offer brengen aan hun eigen tempel ter gedachtenis aan alle overleden mensen uit hun eigen community. Dit offer doen ze met bloemen of met eten. Elke familie heeft een eigen tempel waar deze offers worden gegeven. Daarnaast zie je ook mensen voor hun winkel of midden op straat een offer brengen. Kort na deze tempel maken we een sanitaire stop waar we plassen in een gat in de grond, een zakdoekje gebruiken als wc papier en met een emmertje met water doorspoelen. De rijkdom in vorm van hygiene is hier ver te zoeken. We vervolgen onze weg naar één van de vulkanen In Batur. Deze vulkaan heeft met zijn laatste grote uitbarsting een enorme krater gemaakt waar inmiddels nieuwe dorpen zijn gevormd en waar we hebben genoten in de overheerlijke hot springs. De baden met warm water, opgewarmd door de vulkaan zelf zorgen voor een relaxte tussenstop. Na ruim een uur gaan we door richting de Rice terraces in Tegallalang. Een ongelooflijk groot gebied met veel rainforrest en verschillende terraces waar rijst op wordt verbouwd. Alles wordt hier met de hand gedaan, zo ook het omploegen van het land, planten van de rijst en na 3 maanden ook weer plukken. Vervolgens moet het rijst uit de planten geslagen worden met een vlegel. Van 100 vierkante meter rijst verkrijgt met zo'n 40 kilo rijst. Na wat foto's met de locals en het verplicht betalen van verschillende donaties genieten we nog even van hebt uitzicht en lopen we via de locale shops terug naar de auto. We vervolgen onze weg en gaan via een paint gallery, een typisch balinees huis uit de geschiedenis én een sieradenfabriek door naar de firedance. Het schijnt een bijzonder tafereel te zijn en na een uur wachten gaat de show van start. Ruim een uur hebben we geluisterd naar gejengel van 24 mannen en gekeken naar gedans (al kan ik het eigenlijk niet zo noemen) van de vier hoofdrollen van een verhaal waar geen enkele toerist iets van heeft begrepen. Kortom, dit was achteraf niet de moeite waard, maar we kunnen het van ons lijstje afstrepen. Inmiddels is het bijna 20.00u en wordt het tijd om de route richting huis te vervolgen en dit doen we met een korte stop bij de MCDonalds. Even een ordinaire hamburger tussen al die rijst, kip en beef door. Nu, na 23.00u, is het een mooie tijd om onder de overheerlijke douche in de buitenlucht nog eens terug te kijken op deze dag en daarna lekker te gaan slapen. Sleep Well!